Έτσι πολεμήσαμε…(Στις εκλογές της 6ης Μαΐου 2012)
Έτσι πολεμήσαμε…(Στις εκλογές της 6ης Μαΐου 2012)
Στις σελίδες που ακολουθούν παρουσιάζεται το βασικό σκεπτικό των εκλογών της 6ης Μαΐου 2012, όπως το συνέλαβα και το εξέπεμψα σε γραπτό και προφορικό λόγο στο ευρύ κοινό. Ο εκλογικός μου αγώνας ήταν και πάλι (όπως δηλαδή και όλες τις προηγούμενες δώδεκα φορές) «χειροποίητος». Η αμεσότητα και αυθεντικότητα του λόγου, τα χειρόγραφα κείμενα προκλητικώς πολυτονικά, μηδενική τηλεοπτική «δράση» και χωρίς καθόλου διαφημιστικά, όλα έδειχναν εμένα συνειδητά και έλεγαν σε πρώτο ενικό, αλλά θέλω να πιστεύω χωρίς έπαρση και εγωισμό: αυτός είμαι, εγώ σας μιλάω. Και σας μιλάω με εντιμότητα και ειλικρίνεια. Έτσι πολεμήσαμε. Και έτσι νικήσαμε. Εμείς, οι στρατιώτες της αλήθειας.
Αγαπητοί συμπολίτες,
Είμαι και πάλι μπροστά στον αγώνα. Με τη ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ στη Β΄ Αθηνών. Όλοι, μα όλοι ανεξαιρέτως, οι φίλοι μου και συμπολίτες μας μου είπαν πως πρέπει να κατέβω στις εκλογές, πως χρειάζομαι και πάλι. Τους άκουσα. Το ίδιο ένοιωθα και εγώ. Γιατί σε αντίθετη περίπτωση θα ήμουν κάπως σαν ρίψασπις. Δεν μου ταιριάζει. Και δίνω τώρα και πάλι τον ωραίο αγώνα της δημοκρατικής εκλογικής άμιλλας. Και νοιώθω δυνατός, όπως πάντα, γιατί έχω εσάς. Ως ηθικούς συμπαραστάτες μου. Δεν ανήκω όπως ξέρετε σε κυκλώματα.
Δεν έχω ισχυρούς προστάτες. Έχω εσάς. Τους συμπολίτες μου, τους υπερήφανους και αξιοπρεπείς μαχητές της ζωής και της πολιτικής. Σας εμπιστεύομαι. Αντλώ δύναμη από την εμπιστοσύνη σας και την αγάπη σας. Σας καλώ να κινητοποιηθείτε για να επιτύχουμε τη μέγιστη δυνατή συσπείρωση που φέρνει τη νίκη. Πρέπει να κλείσουμε τα αυτιά μας στις Σειρήνες όπως έκαμε ο Οδυσσέας. Να μη μας αγγίξει το τραγούδι τους.
Το τραγούδι της αγανάκτησης, της μισαλλοδοξίας, του ιδεολογικού τραγέλαφου, του θανάτου. Να μην επιτρέψουμε να εκμεταλλεύονται και να εμπορεύονται οι διάφοροι επιτήδειοι τον ανθρώπινο πόνο από τις πραγματικά δραματικές επιπτώσεις της οικονομικής ύφεσης που το ΠΑΣΟΚ με την άκριτη πρόσκληση του ΔΝΤ και της τρόϊκας προκάλεσε. Να αποφασίσουμε σωστά σ΄αυτές τις εκλογές για το πώς θα περάσουμε την κρίση. Για το πώς θα κυβερνηθούμε με υπευθυνότητα, σοβαρότητα και σταθερότητα. Για το πώς θα υπηρετήσουμε καλύτερα την πολυαγαπημένη μας πατρίδα. Γιατί οι καιροί είναι κρίσιμοι.
Προς τον ιερόν Κλήρον
Με τη νομιμοποίηση που μου δίνει το «ομόθρησκό» μας, με τη βεβαιότητα ότι εννοώ βαθέως το «εν Χριστώ αδερφοί» και ότι είμαι συνειδητοποιημένος στρατιώτης του «βασιλείου στρατεύματος» και με την υπερηφάνεια ότι στις ρίζες μου βρίσκω τους ήρωες του ’21 τον οπλαρχηγό Δήμο Πολύδωρα και τον ιερομόναχο Παρθένιο Πολύδωρα, αμφότερους Φιλικούς, σας γράφω για να σας ευχηθώ ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ. Να περάσουμε, δηλαδή, την έρημο της κρίσης και να βγούμε με την ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ στη γη της αιώνιας επαγγελίας όπως τη θέλουμε και όπως της αρμόζει, ήτοι σε μια ειδαιμονούσα Ελλάδα. Μια φράση από τα Ακριτικά μας τραγούδια λέει: «Πέταξε την ψυχή σου πέρα από το ποτάμι και το άλογό σου θα την ακολουθήσει». Σ’ αυτή τη φράση συναιρείται όλη η υπερβατική δύναμη της πίστεως. Έτσι θα βγούμε πέρα. Μαζί με τις ευχές μου θέλω να σας συγχαρώ, αναγνωρίζοντας πάντα και προπαντός σήμερα την αξία της προσφοράς της Εκκλησίας μας προς τον διπλανόν μας, τον πάσχοντα συνάνθρωπον.
Εκλογές 6 Μαΐου 2012 Κεντρική ομιλία Βύρωνα Γ. Πολύδωρα στο Δημαρχείο Χολαργολυ - Παπάγου
Σας ευχαριστώ από την καρδιά μου. Καλωσορίσατε! Οι πιστοί. Την ημέρα του άπιστου Θωμά. Οι πολύ πιστοί. Δήμαρχοι, Δημοτικοί Σύμβουλοι, Αρεοπαγίτες, Στρατηγοί και Αρχηγοί και του Υπουργείου μου, επί παλιά. Φίλες και φίλοι. Συναντόμεθα σήμερα εδώ, σε μια συνάντηση πολιτική. Βαθιά πολιτική. Πολιτική με ανθρωπιά και με συναίσθημα. Αντίρροπα στην ώρα που η πολιτική έχει χάσει αυτά τα δύο στοιχεία της. Της ανθρωπιάς και του συναισθήματος.
Είμαι πολύ συγκινημένος από την παρουσία σας. Θέλω σήμερα να κάνουμε εδώ έναν πολιτικό αυτοπροσδιορισμό. Ποιοι είμαστε. Είμαστε η Νέα Δημοκρατία που νικάει, που προχωράει με το δίκιο στο μέρος της και με έναν ιστορικό απολογισμό, ο οποίος σε καμμιά περίπτωση δεν φτιάχνει εξίσωση με τους άλλους.
Αυτό που προσπαθούν εμφατικά δυόμισι χρόνια ή και περισσότερα, για το «όλοι ίδιοι είναι», εδώ σε αυτή τη συνέλευση του Βύρωνα Πολύδωρα, τη δική σας συνέλευση, το ακυρώνετε. Και κάνετε τον αυτοπροσδιορισμό. Ο Βύρων Πολύδωρας συνομιλεί ως ίσος προς ίσους. Ως ταπεινός προς ταπεινούς. Είδα εδώ τρίτη γενιά, γιαγιά, κόρη και μωρό που έχουν κρατήσει ένα σύνθημα «Βύρων Πολύδωρας, ένας από μας».
Από το κοινό: Θα δεχτείτε ερωτήσεις μετά το πέρας της ομιλίας; Βύρων Γ. Πολύδωρας: Ναι. Από το κοινό: Σίγουρα;
Βύρων Γ. Πολύδωρας: Γιατί το λες άγρια; Είπα, ναι. «Βύρων Πολύδωρας» λοιπόν έλεγε η φωνή των τριών γενεών, «ένας από μας».
Αυτός ο ένας από μας, είναι ενώπιόν σας. Είναι δίπλα σας. Θέλετε να θυμηθούμε κιόλας, για να μην είμαστε κάπως δυσεξιχνίαστοι; Ένας από εμάς, με αγκαλιά ανοιχτή για το σπίτι του μπάρμπα-Θεοδόση τον Ζαχάρου, κομμουνιστή της εξορίας, στην οδό Κιλκίς στο Χολαργό. Ένας από μας, που μοίραζε τον πάγο και το γάλα στους χωματόδρομους εδώ του Χολαργού όταν ήταν ακόμα στη βιοπάλη με το σπίτι του. Ένας από μας όταν βγαίναμε στη δικηγορία και ανεδείκνυαν τον Πρόεδρο του Δικηγορικού Συλλόγου, τον Σωτήρη Πολύδωρα που μας κοιτάει και μας ευλογεί από ψηλά μαζί με τον αδερφό μου Κωνσταντίνο Πολύδωρα, τον μπακάλη, που επίσης μας κοιτάει και μας συμπαρίσταται από τον ουρανό. Αυτή είναι η αυθεντική και γνήσια πολιτική.Δεν βλέπω εδώ πρόσωπα, δεν βλέπω κάποιους ψηφοφόρους. Αυτό είναι βλασφημία. Βλέπω μία Αγιογραφία πολυπρόσωπη. Εσείς είσαστε. Έχετε δει παραδείγματος χάρη τους σαράντα μάρτυρες ή την πολυπρόσωπη αγιογραφία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου ή την πολυπρόσωπη αγιογραφία του Ιησού που ομιλεί στο Όρος των Ελαιών; Εσείς είσαστε.
Και γιατί κάνω αναφορά στην θρησκευτική διάσταση; Γιατί είμαστε Χριστιανοί. Γιατί κάνω αναφορά στην ποιότητα της βιοπάλης; Διότι δεν είναι άλλη η εξουσία, απλά και πλαστογραφικά σχήματα, η εξουσία από εδώ και οι πολίτες από εκεί. Όχι. Το εμείς. Γιατί κάνω αναφορά για τα θρησκευτικά; Διότι ένας Στρατηγός προχθές μου θύμισε και το έφερα εδώ ένα σημείωμα του Μακρυγιάννη το οποίο λέει: «και είπαν οι άπιστοι που εβάλαμεν εις τον σβέρκον μας, να μην μαθαίνουν τα παιδιά μας Χριστόν και Παναγίαν, γιατί θα μας παρεξηγήσουν οι ισχυροί. Και βγήκαν ακόμη να πατάξουν την εκκλησία, διότι ότι έχει πολύ δύναμη και τη φοβούνται. Και είπαν λόγια άπρεπα για τους παπάδες. Εμείς με την σκιάν μας τον Τίμιο Σταυρό επολεμήσαμε, ολούθε σε κάστρα, σε δερβένια, σε μπογάζια, σε ταμπούρια. Και αυτός ο Σταυρός μας έσωσε», λέει ο Στρατηγός Μακρυγιάννης στα απομνημονεύματά του.
Γιατί είμαστε σε μια ενότητα λόγου και πίστεως όπως έλεγε η πρόσκληση μου. Όπως το όμαιμον, το ομόθρησκον, το ομόγλωσσον και το ομότροπον μας ενώνουν.
Αυτοί είμαστε σήμερα εδώ στο αμφιθέατρο του Δήμου Χολαργού. Στο αμφιθέατρο του Δήμου Χολαργού, που ο Αντώνης, ο μεγάλος αδερφός μου, κατοχύρωσε ως Δήμαρχος τότε, για το οικόπεδο καθώς και τη συνολική ανάπλαση και την ανάπλαση του Χολαργού. Αυτή είναι η οικογένεια Πολύδωρα στο Χολαργό. Έτσι λοιπόν εγώ βλέπω την αντανάκλαση του εαυτού μου στα πρόσωπα σας. Σε αυτή την πολυπρόσωπη αγιογραφία.
Και θέλω να πω ότι συναντώμεθα εδώ για να κάνουμε πολιτική του αυτοπροσδιορισμού. Είμαστε εδώ να κρατήσουμε όρθια την παράταξη, μα πιο ουσιαστικά όρθια την Ελλάδα. Είμαστε εδώ να συναποφασίσουμε και να εξακτινώσουμε την απόφαση για το πώς θα βγούμε από την κρίση και για το πώς θα κυβερνηθούμε. Όχι για να οργανώσουμε τη φωνή του μίσους, της μισαλλοδοξίας, του φθόνου και της καταστροφής. Δεν είμαστε καταστροφολάγνοι. Θα κάνουμε τη μικρή αναδρομή, θα συνομολογήσουμε τα σφάλματα που έγιναν.
Μακάρι να είχαμε το έλλειμμα του 2009 και ας έχουν περάσει τώρα τρία χρόνια. Μακάρι να είχαμε τα εισοδήματα του 2009 σε κάθε νοικοκυριό. Μακάρι να είχαμε την αναπτυξιακή διαδικασία του 2009. Προχθεσινά πράγματα. Γιατί το έκαναν; Ήρθε η κρίση, ναι. Αλλά γιατί έφεραν το Δ.Ν.Τ.; Το έφεραν για την απλή λογική - και να σας την πω - ότι θα επιβάλλουν σκληρά μέτρα και θα τα ρίχνουν στο Δ.Ν.Τ. και στη Νέα Δημοκρατία. Πολύ εύκολη συνταγή. Σας θυμίζω ότι είπαν και ισχυρίζοντο σε όλους τους τόνους «μη θίξουμε τα σπλάχνα μας». Και είχε μια αποκρυπτογράφηση. Μη θίξουμε τα συνδικάτα μας, μη θίξουμε τον Φωτόπουλο, μη θίξουμε τα μαϊμού επιδόματα, προνοιακά επιδόματα. Τώρα μας είπαν τελευταία ότι τα ανακάλυψαν μεν, αλλά δεν έχουν τη νομική φόρμουλα για να τα κόψουν. Και συνεπώς το αναβάλλουν γιατί θέλουν να εκμεταλλευθούν και τις εκλογές της 6ης Μαΐου.
Πώς φτάσαμε έως εδώ; Ας μας δώσουνε μια εξήγηση, γιατί δεν δανείσθηκαν όταν η κοινή βάση των επιτοκίων ήταν 130 spreads τον Οκτώβριο του 2009;
Τον Ιανουάριο του 2010 το άφησαν, εδιέτρεχαν την οικουμένη με το να λένε: «Βυθιζόμεθα, Τιτανικός. Κυβερνάμε διεφθαρμένους, είμαστε σε χρεοκοπία, είναι τεμπέληδες».Ουδέποτε στην ιστορία – και εγώ είμαι ιστορικός – υπήρξε τέτοια συκοφαντική εκστρατεία από πρωθυπουργό της χώρας, για τη χώρα του και το λαό του. Και εμείς αντισταθήκαμε στη λάθος σκέψη, στη λάθος συνταγή και δεν ψηφίσαμε το πρώτο μνημόνιο. Και παρά ταύτα στηρίξαμε ό,τι έπρεπε να στηρίξουμε για να κρατήσουμε τους δοκούς γερά, να μην γκρεμισθεί. Και ήρθε και ο Νοέμβριος του 2011. Και μου λέγανε με αφέλεια κάποιοι, οι οποίοι δήθεν κάνανε τους δεξιόστροφους, γιατί δε μένουμε πιστοί στην άρνηση; Διότι δεν μας έπαιρνε. Απλά και καθαρά. Διότι έπρεπε, εκτός από κάποια οφέλη που είχαν, όπως παραδείγματος χάριν το όφελος των 130 δις στην αναστολή του χρέους, να πάει πέρα με το χαμηλότατο επιτόκιο 3,5%, που δεν υπάρχει στην αγορά, ούτε των ελευθέρων δανειζομένων, ούτε του οργανισμού υποστήριξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ποιος έπαθε αμνησία; Έλεγαν οι Βρυξέλλες και το Δ.Ν.Τ. ή θα συμμετάσχετε στην κυβέρνηση ή αλλιώς θα αφήσω την κλωστή να πέσει η Ελλάδα στο βάθρο. Ε, δεν την άφησε ο Αντώνης Σαμαράς να πέσει, του οποίου τον θερμό αγωνιστικό χαιρετισμό νίκης σας μεταφέρω. Τόσο απλά. Τι θα κάνουμε από δω και πέρα, όταν αναλάβουμε αυτή την κρίση; Θέλουμε εντολή για να βγούμε από την κρίση να κυβερνηθούμε. Δυνατή εντολή. Όλα τα άλλα, για το πως θα επενδύσουμε στην οργή, στον πόνο, στην αγανάκτηση του πολίτη, είναι εκ του πονηρού. Χρειάζεται σοβαρότητα, υπευθυνότητα, συνέπεια και μάχη. Τι θα κάνουμε; Διαπραγματεύση από το πρώτο 24ωρο μέχρι το τελευταίο 24ωρο της τετραετίας. Αυτό είναι το όραμα. Λένε δεν επιτρέπεται. Μα όλα επιτρέπονται. Φθάνει να έχεις τη δύναμη, το σθένος και τη λογική της αντιπρότασης.
Δώσαμε μάχη για να μην γίνουν οι οριζόντιες περικοπές στο κατοστάρικο, το διακοσάρικο, το πεντακοσάρικο, το χιλιάρικο του αδύνατου συνταξιούχου. Του χαμηλοσυνταξιούχου.
Δώσαμε μάχη. Και είδαμε τον λογαριασμό, κυκλοφόρησε στις εφημερίδες ανοιχτά, και έλεγε: Με αυτές τις οριζόντιες περικοπές του θανάτου κερδίζουμε 1,5 δις. Και από άλλες πηγές έχεις ισοδύναμο δημοσιονομικό όφελος 3 και 4 και 5 δις. Γιατί δεν το έκαναν; Γιατί ακολουθούσαν πειθήνια τις οδηγίες, δήθεν, της λεγόμενης μείωσης του εργασιακού κόστους; Η μείωση του εργασιακού κόστους είναι οι μεγάλοι πελάτες της υποθέσεως. Γιατί το φτηνό εργατικό κόστος της Βουλγαρίας δεν τους έδωσε καμμία ανάπτυξη, από το 1990 μέχρι σήμερα. Και τα δέκα χρόνια που είναι στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Το φτηνό εργασιακό κόστος στη Ρουμανία δεν τους έδωσε καμμία φοβερή ανάπτυξη.Ακόμη, περιπλανόμενοι είναι. Το φτηνό εργασιακό κόστος δεν έδωσε τίποτα στη Λιθουανία, στην Εσθονία, ακόμα και στην Πολωνία και στις άλλες χώρες της Ανατολικής Ευρώπης. Εδώ επιμένουν για να μπούνε και να μείνουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, Αυτή η λογική των ισοδύναμων βεβαίως και υπάρχει.
Πώς θα αναπτυχθούμε. Πώς θα κυβερνήσουμε. Ανάπτυξη, ανταγωνιστικότητα, ρευστότητα. Να μην απελπιζόμαστε, γιατί είναι όλα σε ακινησία τρία χρόνια. και από την ακινησία θέλουν να εισπράξουν και φόρους. Μα όταν τίποτα δεν κινείται πώς θα εισπράξεις φόρους ή από το ΦΠΑ ή από τα εισοδήματα; Η ανάπτυξη ιστορικώς εδώ στην Ελλάδα έχει τέσσερις τομείς. Να σας τους πω. Ανάπτυξη στην Ελλάδα σημαίνει ενίσχυση της ναυτιλίας, ενίσχυση του τουρισμού, στροφή στην πρωτογενή παραγωγή, δηλαδή τη γεωργία αλλά και στις υπηρεσίες. Και τι εννοούμε υπηρεσίες; Το εμπόριο, την μεταποίηση. Δεν κόπτομαι τόσο πολύ για την καφετέρια. Δεν είναι ανάπτυξη. Και επίσης, εάν θέλουμε να μιλήσουμε με σοβαρή οικονομική επιστήμη, όπως λέω εγώ στο βιβλιαράκι μου «ανάπτυξη, παραγωγικότητα, πρωτογενής παραγωγή». Πήρατε όλοι από ένα βιβλιαράκι «Χρηματοπιστωτική Κρίση».
Και τι είναι το σοβαρότερο στην υπόθεση; Το σοβαρότερο στην υπόθεση είναι ότι ιστορικώς για όσους θυμούνται, οι πόροι της Ελλάδας,
οι αναπτυξιακοί πόροι, ήταν πάντοτε τα τρία συναλλάγματα.Πρώτον το μεταναστευτικό, δεύτερον το τουριστικό και τρίτον το ναυτιλιακό συνάλλαγμα. Αυτά κράτησαν την Ελλάδα όρθια από το ’50 μέχρι σήμερα. Τα τελευταία χρόνια, τα ευρωπαϊκά πακέτα, τα οποία ευρωπαϊκά πακέτα κατά κακή μοίρα του τόπου τα εισέπραξε το ΠΑΣΟΚ και τα διένειμε στους ημετέρους. Καμμία επένδυση σοβαρή δεν έγινε με τα πακέτα Ντελόρ 1 και Ντελόρ 2. Αντιθέτως ίδρυσαν και εφηύραν τις χωματερές και φτάσαμε στη διάλυση των αγροτικών προϊόντων. Αυτά όλα τα ξέρετε. Εκείνο που δεν ξέρετε είναι ότι το ΕΣΠΑ ήταν έτοιμο. Ήταν 22 δις να έρθουν στην Ελλάδα, να αρχίσουν τα μεγάλα έργα. Το σχέδιο ΕΣΠΑ, δηλαδή τα καινούργια, τα τελευταία ευρωπαϊκά κονδύλια, ήταν έτοιμα από τη Νέα Δημοκρατία το 2009 και ακόμη το θέμα παραμένει εκκρεμές. Και λέει η Ευρώπη: Γιατί δεν προχωράτε το ΕΣΠΑ; Και προχωρεί σε πράξη η Ευρώπη. Να μειώσει την εθνική συμμετοχή στο 10% από το 25%. Δηλαδή, δωρεάν λεφτά για να φτιάξουμε έργα, για να κινηθεί η μηχανή.
Είναι ή δεν είναι σε αδράνεια και απραξία αυτά τα λεφτά κάπου στα ταμεία της Ευρώπης; Γιατί ήθελε να το επαναλειτουργήσει το ΠΑΣΟΚ και να μην δικαιώσει στην Ευρώπη, τη Νέα Δημοκρατία για την ωριμότητα των σχεδίων, που τα είχε όλα έτοιμα.
Θέλω να σας πω, ότι πρέπει να αισιοδοξούμε για την ανάπτυξη. Ανταγωνιστικότητα. Όχι τα 150 ευρώ το μήνα ή τα 200 ευρώ όπως πιέζουν. Ανταγωνιστικότητα είναι να κάνεις δύο βάρδιες με ρολόι στα μουσεία και στους αρχαιολογικούς τόπους και τα Σαββατοκύριακα. Γι αυτό λέω δύο βάρδιες με ρολόι. Οκτώ και οκτώ δεκαέξι ώρες. Αυτό είναι ανταγωνιστικότητα. Διότι εδώ σε αυτό τον τόπο δεν είμαστε Μπαλί, δεν είμαστε ένας τουριστικός τόπος σαν το Πουκέτ της Ινδονησίας που έπεσε το τσουνάμι πρόπερσι. Είμαστε η Ελλάδα της Ακρόπολης, του Παρθενώνα, του Βυζαντίου, του Μυστρά, των Μυκηνών, της Επιδαύρου. Αυτός είναι ο αρχαιολογικός τουρισμός. Ένας αρχαιολογικός τουρισμός που είναι η ταυτότητά μας.
Ένας αρχαιολογικός τουρισμός ο οποίος θα έχει πάντοτε - όχι ειδωλολάτρες για τις επισκέψεις - αλλά εκείνους που ομολογούν, που συνομολογούν ότι η παγκόσμια σκέψη και επιστήμη και τέχνη εγεννήθηκε σε αυτόν τον τόπο, τον οποίο προσκυνάμε ευλαβικά. Αυτό είναι η ταυτότητά μας.
Ανταγωνιστικότητα σημαίνει να μην διώχνεις το κρουαζιερόπλοιο, να μην φτιάχνεις οδοφράγματα. Ανταγωνιστικότητα σημαίνει να καλλιεργείς όλα τα παραδοσιακά προϊόντα της Ελλάδος, τα οποία είναι πρόταση της μεσογειακής διατροφής. Είναι η πρόταση για τον παγκόσμιο codex alimentarius, τον διατροφικό κώδικα και να στήνεις επιστήμονες σε αυτόν τον τομέα.
Υπηρεσίες. Τι σημαίνει υπηρεσία για την Ελλάδα; Σκεφθήκαμε ποτέ ότι όλοι θέλουν να γιατρευτούν στην Ελλάδα. Τη φαντάζομαι σαν ένα υγειονομικό κέντρο, κέντρο παροχής υγείας για όλα τα Βαλκάνια και όλη τη Μέση Ανατολή.
Και καθόμαστε. Και το δυναμικό από πλευράς επιστήμης και επιχειρηματικότητας υπάρχει. Σκέφτηκε ποτέ κανείς την Ελλάδα ως ακαδημαϊκό κέντρο; Και εδώ δίνονται μάχες εκ του συστάδην, με τον κ. Παπανδρέου στην αρχή να λέει «ναι» για τα μη κρατικά, μη κερδοσκοπικά πανεπιστήμια. Και ύστερα έρχονται τα συνδικάτα τα μυστήρια που κάνουν καταλήψεις. Και οι καθηγητές αποδέχονται να τους χτίζουν οι «φοιτητές» μέσα και δεν τρέχει τίποτα, διότι λέει στο ποινικό δίκαιο δεν διαπράττει κανένα αδίκημα διότι είναι η θεωρία της κοινωνικής προσφορότητας. Δηλαδή είθισται λέει – να μην σας πω και τα ονόματα των καθηγητών που τα διδάσκουν αυτά – να έχει μην έχει ευθύνες όταν χτίζει ο φοιτητής τον καθηγητή μέσα στο γραφείο του ή όταν κάνει πράξεις με ελαφρύς τραυματισμούς ή βιαιοπραγίες.
Σκεφτήκατε, όμως, την Ελλάδα να έχει πανεπιστήμια υποδοχής ξένων από όλη τη Μέση Ανατολή και όλα τα Βαλκάνια φοιτητών για να μάθουνε πρώτα – πρώτα τις επιστήμες των ανθρωπιστικών σπουδών;
Να μάθουνε δηλαδή τον Πλάτωνα, τον Αριστοτέλη, τον Αρίσταρχο, τον Μαξιμένη. Να μάθουμε τον Πυθαγόρα και να πούμε, όπως είπα σε ένα συνέδριο πριν από μερικούς μήνες, «μην μου μιλάτε για οικολογία και περιβάλλον». Να σας πω ποιος είναι ο πρώτος οικολόγος και περιβαλλοντολόγος της ιστορίας της ανθρωπότητας; Ο Πυθαγόρας ο δικός μας, ο Σάμιος. Δεν έτρωγε κρέας, ήταν vegetarian, χορτοφάγος που λέμε. Δεν φορούσε μάλλινο ρούχο, ούτε δερμάτινα παπούτσια ή δερμάτινο χιτώνα. Ποτέ. Τον διεδέχθη ο Σίνων ο Σκιεύς και τον διεδέχθη τελικά το 1, δηλαδή ακριβώς στα χρόνια του Χριστού, ο Απολλώνιος ο Κυανεύς. Αυτές είναι οι προτάσεις και να διδάσκονται εδώ στον τόπο που γεννήθηκαν αυτές οι προτάσεις, ακαδημαϊκές προτάσεις.
Θέλω να σας πω για την εξέλιξη των πραγμάτων. Ό,τι κόμματα υπάρχουν. Απάντηση: δεν είναι φρεσκαδούρα τους ξέρουμε. Είναι γνωστοί και μη εξαιρετέοι. Ας αφήσουν το φρέσκο που πουλάνε, γιατί το φρέσκο είναι της οργής που δεν ωφελεί, είναι συνταγή καταστροφής σε όλα τα μικρά κόμματα.
. Δεν είδα στον ύπνο μου κανένα νοικοκύρη να οραματίζεται πολυκατακερματισμό των πολιτικών δυνάμεων. Δεν είδα πουθενά, δε συνάντησα κανένα νοικοκύρη να σκέφτεται ότι με το να σκοτωθούμε ή να αλληλοσφαγούμε εδώ στις γειτονιές και στην πλατεία Συντάγματος, να είμαστε δηλαδή σαν την Αραβική και την Αφρικανική Άνοιξη, είναι ο δρόμος που ζητούμε. Όχι. Ο δρόμος είναι να κυβερνηθούμε, να βγούμε από την κρίση, να προχωρήσουμε στην ανάπτυξη. Είμαστε οι φορείς της δημιουργίας. Είμαστε η αισιοδοξία, εκείνοι που πιστεύουμε στο αύριο. Αυτά τα πήραμε από το ένδοξο παρελθόν μας και από τη δύναμη της ιστορίας. Και θέλουμε να διδασκόμαστε και από την ιστορία. Σας πληροφορώ, η ασυνεννοησία οδήγησε τότε την Ελλάδα στη Μικρασιατική καταστροφή. Οι εκλογές του Νοεμβρίου του ’20 και στη συνέχεια η Μικρασιατική καταστροφή, γιατί δεν μπορούσαν να συνεννοηθούν για το πώς θα αξιοποιήσουν τη Συνθήκη των Σεβρών. Η ασυνεννοησία, οι εγωισμοί και τα πρακτοριλίκια οδήγησαν στη φρικτή δεκαετία του ’40. Κάποιοι είναι εδώ ακόμη.
Όπως καταλαβαίνετε η λογική των γεγονότων με υποχρεώνει να εισηγηθώ σε αυτή τη συνέλευση. Εισηγούμαι στο κόμμα μας, στη Νέα Δημοκρατία. Από τη θέση του Αντιπροέδρου εισηγούμην σε όλους. Έκανα πολύ δουλειά ως Αντιπρόεδρος της Βουλής. Να μιλάω, άσχετο αν ήταν εις ώτα μη ακουόντων, σε όλους τους υπουργούς του ΠΑΣΟΚ. Μην προχωρείτε στις οριζόντιες περικοπές, μην προχωρείτε σε αυτή τη σφαγή των χαμηλοσυνταξιούχων, δεν έχει κανένα όφελος. Μάλιστα, όπως λέει και ο Σαμαράς, τα χαμηλά εισοδήματα είναι οι λιπαντές της αγοράς. Τα χαμηλά εισοδήματα είναι όλα προς κατανάλωση. Η κατανάλωση θα κινήσει την αγορά, η αγορά θα κινήσει την απασχόληση και έτσι έχουμε την ελάχιστη γραμμή αμύνης από τη χαμηλή σύνταξη και από το χαμηλό μισθό. Εις ώτα μη ακουόντων.
Μιλούσα τακτικά ως Αντιπρόεδρος της Βουλής σε όλους. Και στον Γιωργάκη τον Παπανδρέου και στους Υπουργούς. Σε όλους. Σαν να εκτελούσαν ένα σχέδιο εξοντώσεως και της ελληνικής οικονομίας και του λαού. Τα έχω πει, θα τα πω και σε εσάς, να κάνω μια εκμυστήρευση.
Και θέλω να προχωρήσουμε παραπέρα. Ανάπτυξη και ανταγωνιστικότητα. Επιτρέπεται να είσαι η πρώτη ναυτιλιακή δύναμη στον κόσμο και να μου λένε σήμερα οι καραβοκυραίοι: «θέλουμε μηχανικούς και αξιωματικούς της γέφυρας και δεν βρίσκουμε. Δεν πηγαίνουν στις σχολές μας»; Και μάλιστα σχολές που τις πριμοδοτούν οι ίδιοι οι εφοπλιστές. Και έχουμε τώρα και το δόγμα κατά των εφοπλιστών. Έχουμε το φθόνο κατά της επιχειρηματικότητας σήμερα. Κοιτάζω τα φαινόμενα και οικτίρω. Γιατί; Διότι έρχονται εδώ οι οικονομολόγοι, μιλούν τον κόσμο από της τηλεοράσεως και είναι αθλιότητες.
Αν ξέρετε τον Σεν Ζι, αν ξέρετε τον Σεν Σιμόν, αν ξέρετε τον Ροβεσπιέρο, τον Μαρά, περιπλανώντες το 1789 της Γαλλικής Επαναστάσεως,θα ηύχοντο να μην υπήρχαν τραπεζίτες, θα ηύχοντο να μην υπήρχαν τόκοι, θα ηύχοντο να ήμασταν στις σπηλιές με τους χιτώνες μας.Όχι στις παραδοξολίες. Γράφτηκαν βιβλία, όπως ο «Οικονομικός Δολοφόνος» για τον τόκο και τα θύματα του τόκου και τα κάνουν αυτά πολιτικοί ιστορικοί του 2012 στην Ελλάδα.
Δεν γίνεται. Πηγαίνετε κάπου, σαν τον πρύτανη του πανεπιστημίου Αθηνών με τα θέατρα, που κάνει τον ηθοποιό, πηγαίνετε εκεί πέρα, μαζευτείτε, μέσα σε κάποιες κλειστές σέχτες και πέστε τα. Όχι δημόσια. Και να γίνονται και πολιτική έκφραση. Σας πληροφορώ όση δύναμη νοός κρατώ, όσα βιβλία ή βιβλιοθήκες έχω διαβάσει, δεν γίνονται αυτά τα πράγματα.
Θα σας πω το παράδειγμα που το είπα και από το 2009. Το 1898 επεβλήθη στην Ελλάδα ο Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος, ο Δ.Ο.Ε., και μάλιστα χρέωνε το 1824 δάνεια, τα πρώτα δάνεια της Επαναστάσεως, για τα οποία θα σας πω μια παράξενη δική μου ανακάλυψη. Ήταν τοκογλυφικά το 1824 τα δάνεια και χαθήκανε στον δρόμο κ.λ.π.. Ξέρετε, όμως ,ότι αυτά τα δάνεια μας ευεργέτησαν από έναν δρόμο ανύποπτο; Γιατί; Ο αντισυμβαλλόμενος ανεγνωρίσθη. Ο δανειολήπτης, κυρίες και κύριοι, σκεπτόμενοι επιστήμονες, μη σχηματισθείς σε κρατική οντότητα ακόμα, Ελλάς, ανεγνωρίσθη ως κρατική οντότητα, με πρώτο το συμβόλαιο των δανείων του 1824 – 1825.Ας ήταν τοκογλυφικό.
Έτσι είναι το συναμφότερον, των εννοιών και των καταστάσεων. Θα μετατρέψουν λοιπόν το 1898, με τελευταίο άθροισμα τα δάνεια των πολεμικών αποζημιώσεων του ατυχούς πολέμου του 1897. Και πώς θα τα εισπράξουν τα δάνειά τους; Πώς θα εξυπηρετηθεί αυτό; Ο Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος βρήκε το ποσό. Βρήκε το φόρο του μονοπωλίου του άλατος, τον φόρο μονοπωλίου των σπίρτων, των τραπουλόχαρτων, του τσιγαρόχαρτου, του φωτιστικού πετρελαίου και της σμύριδας Νάξου. Εισέπρατταν τα χρήματα οι δανειστές τοκογλύφοι του Δ.Ο.Ε.. Έμεινε, όμως, ένα τεράστιο υπόλοιπο. Ξέρετε πότε διεκόπη η είσπραξη αυτών των προσόδων; Διεκόπη το 1978, δηλαδή μετά από 80 χρόνια.
Πώς και γιατί; Γιατί κατεργήθησαν τα μονοπώλια. Δεν ίσχυαν τα μονοπώλια στην Ε.Ο.Κ.. Και τότε μπαίνουν στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους και συνεχίζονται μέχρι σήμερα. Προσοχή όταν λέμε θα εξυπηρετήσουμε τα δάνεια και δεν θα κάνουμε την ηρωική πράξη «σου στέλνω τον λογαριασμό. Ένα δις έχω πάρτα και λήξις. Τα άλλα είναι επαχθή και δεν τα πληρώνω».
Τι σημαίνει δεν τα πληρώνω; Καταστροφή στον τόπο. Και έχεις υπογράψει. Αυτή η συνέλευση δεν υπογράφει την καταστροφή στον τόπο. Υπογράφει διαπραγμάτευση, υπογράφει σπρώξιμο, υπογράφει «κόκκινη γραμμή». Ότι δεν θα αφήσω να μου πεθάνει ο λαός. Δηλαδή, τι να την κάνω εγώ τη σωτηρία της χώρας όταν έχει πεθάνει ο λαός; Όταν έχω την απώλεια του λαού; Έτσι θα κινηθούμε.
Και πρέπει να σας πω ότι για την εξέλιξη αυτή, για την εικόνα των πραγμάτων αυτή δεν είναι μόνο η Ελλάδα. Είναι όλοι. Και θα ενέκρινα διαπραγματεύσεις οι οποίες αποδίδουν σε όλο τον ευρωπαϊκό νότο. Και εμείς πρέπει να είμαστε παρόντες ως ισχυροί διαπραγματευτές. Εκείνοι οι οποίοι μπορούμε να συζητούμε με τις δικές μας δυνάμεις και να προβάλουμε έναν τρόπο αισιοδοξίας προόδου και δημιουργίας. Δεν θα είμαστε αραχτοί και καθιστοί. Θα είμαστε ένας λαός που θα έχει αποφασίσει να σταθεί όρθιος, κυβερνώμενος από τη Νέα Δημοκρατία.Και αυτές τις δυνάμεις, αυτού του τόπου, τις πραγματικές. Όχι τις παραπολιτικές, όχι τις καταστροφολικές. Και το λέω για δεύτερη φορά, δεν είμαστε καταστροφολάγνοι.
Δεν επενδύουμε πάνω στον ανθρώπινο πόνο. Δεν επενδύουμε πάνω στην ανθρώπινη δυστυχία και την κάνουμε πολιτικό κεφάλαιο. Όλοι μπορούμε να ζήσουμε και φτωχότερα και εντιμότερα, αλλά δεν μπορούμε να ζήσουμε σφαγμένοι στις πλατείες από τη μισαλλοδοξία και το φθόνο. Έρχομαι εδώ ως ειρηνοποιός. Έρχομαι εδώ ως ένα πνεύμα λογικής, σύνεσης και υπευθυνότητας. Έρχομαι εδώ, κυρίως, να διαδηλώσω την εμπιστοσύνη μου προς εσάς και εσείς προς εμένα. Ναι, προβάλω υποψηφιότητα, γιατί το νιώθω ότι χρειάζομαι να είμαι μέσα στο ρινγκ ως καλός πυγμάχος. Απλά πρέπει να είμαι μέσα για εσάς, για να υπάρχει κάποιος που να τηρεί τον όρκο.
Τήρησα όσα σας υποσχέθηκα από την πρώτη ώρα. Όποια εντολή μου δώσατε για κάποιο σκοπό, ηθικό, τον ετήρησα. Πολέμησα τη διαφθορά, πολέμησα τη σπατάλη, βροντοφώναξα για το δημόσιο χρέος. Πού την πάτε την δουλειά; Δε φοβήθηκα ποτέ, παρά μόνο τις ασυνάρτητες διατυπώσεις του λαϊκισμού και της δημαγωγίας.Σήμερα είμαστε στο κρεσέντο του λαϊκισμού και της δημαγωγίας. Πρέπει να αντισταθούμε όλοι.
Το βράδυ στο οικογενειακό συμβούλιο, στο σπίτι μας, πρέπει να μιλήσουμε ξανά για εκείνα τα σταθερά σημεία, να μιλήσουμε για το γεγονός ότι έχουμε το καλύτερο δυναμικό από πλευράς νεολαίας. Δεν έχει γίνει στρατηγικό λάθος, να μην υπάρχει πρόνοια για την ανάπτυξη τα τελευταία χρόνια και να θέλουμε με τα stage και να παίξουμε με την προσωρινή απασχόληση; Αυτό δεν είναι προορισμός για τους νέους. Πρέπει να σταθούμε αφιερωματικά στους νέους. Να βρούμε εργασίες, να κινηθεί η αγορά και να υπάρξει ρευστότητα για την ανάπτυξη και για τις επιχειρήσεις και για την επιχειρηματικότητα.
Λεφτά λιμνάζοντα στην Ε.Ο.Κ. υπάρχουν, όπως ξέρετε. Ο Κώστας Καραμανλής τους είπε τον Φεβρουάριο του 2009 «ελάτε εδώ να συνεννοηθούμε για μέτρα, για να περάσουμε αβρόχοις ποσίν κατά το δυνατόν την κρίση». «Όχι» έλεγε ο Παπανδρέου. Εκλογές να γίνω πρωθυπουργός. Μαζί με ευρωεκλογές του 2009. Ύστερα έλεγε «λεφτά υπάρχουν» και άλλες ασυναρτησίες. Ήρθε όμως η ευθύνη της Νέας Δημοκρατίας, η υπευθυνότητα.
Και είπε ο Καραμανλής - και βρέστε μου δεύτερο πρωθυπουργό που έχει πει κάτι τέτοιο - «θα πάρουμε μέτρα, θα έχουμε από τις εκλογές και μετά εάν μου δώσετε την εντολή, πάγωμα μισθών». Και ο άλλος έλεγε «λεφτά υπάρχουν και θα έχουμε αύξηση των μισθών πάνω από τις εθνικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας. Και θα έχουμε και ένα πριμ 2,5 δις από την πρώτη ώρα».
Δεύτερο νομοθέτημα, το πώς θα υποδεχθούμε τους μετανάστες, πώς θα νομιμοποιήσουμε τους μετανάστες και πώς θα τους κάνουμε Έλληνες. Εγώ έλεγα ως υπουργός Δημοσίας Τάξεως τρία πράγματα. Πρώτον άμυνα στα σύνορα, θαλάσσια και χερσαία. Κάθε μέρα συλλαμβάναμε 500 και επιστρέφαμε 400. Με μάχες σώμα με σώμα. Έμεινε ένα καθίζημα εκατό ατόμων. Το καθίζημα κατέβαινε στην Αθήνα. Φώναζα εγώ και ζητούσα – να δείτε μια προδοσία που έφαγα από τις υπηρεσίες – άλλα δύο στοιχεία. Γιατί η άμυνα στα σύνορα δεν είναι εύκολη. Παραδείγματος χάρη είναι μια βάρκα με πενήντα λαθρομετανάστες, τους πιάνει το Λιμενικό, αυτοί τρυπάνε τη βάρκα και την επόμενη στιγμή οι διώκτες του Λιμενικού γίνονται ναυαγοσώστες των ναυαγών.
Και τα στρατόπεδα αυτά, καλά είναι αλλά μικρής αξίας.
Δύο είναι τα «αστέρια» που είναι στο συρτάρι μου, στο συρτάρι του Υπουργείου από το οποίο και έφυγα. Το πρώτο είναι οι έμποροι να μην βρίσκουν προμηθευτές. Επαναλαμβάνω είτε στα Προπύλαια του Πανεπιστημίου, είτε σε όλους τους δρόμους που απλώνουν πραμάτια. Αυτή την πραμάτια, κάποιοι την προμηθεύουν. Το ζήτησα. Και είχα μερικές επιτυχίες αλλά δεν το εξουδετέρωσα το φαινόμενο. Αυτό εάν εξουδετερωθεί, όλες αυτές οι εκατοντάδες χιλιάδες που γυρίζουν στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη και στην Πάτρα. Και το δεύτερο να μην βρίσκουν κατάλυμα. Δηλαδή είναι ένας ιδιοκτήτης κάπου στη Μενάνδρου, κάπου στη Γερανίου, ο οποίος νοικιάζει με το κεφάλι σε μετανάστες. Είκοσι κεφάλια μέσα σε ένα δωμάτιο. Δεν μπορούμε να το εξουδετερώσουμε αυτό. Συνεπώς θέλω δύναμη, αποφασιστικότητα, δημιουργικότητα. Ούτε κραυγές μισαλοδοξίας, ούτε ρεσιτάλ Μάρθας Βούρτση, για τους συνανθρώπους μας που είναι πονεμένοι από τη φτώχεια και πρέπει να κλάψουμε όλοι μαζί για τον μετανάστη. Τίποτα. Ψύχραιμα και επιτελικά αντιμετώπιση και τέλος.
Όσον αφορά τα σχέδιά μας, τα είπαμε δύο φορές. Σήμερα τουλάχιστον, για τρίτη φορά για τα οικονομικά. Κάνουμε περιπλανήσεις δυόμισι χρόνια, χάνουν χρόνο και στο τέλος έρχονται στα λόγια μας με διαφορά βάσεως. Ε, αυτό το σχέδιο Ζάππειο Ι, Ζάππειο ΙΙ και Ζάππειο ΙΙΙ, επικυροποιημένα, είναι οδός για να πορευθούμε προς τη δημιουργία, την ανάπτυξη και σε τελευταία ανάλυση ξανά στην πρόοδο αυτής της κοινωνίας και αυτού του λαού.
Δεν φοβάμαι το σκοτάδι. Προτιμώ την ώρα που έρχεται το σκοτάδι να γίνω εγώ ένα κεράκι για να φωτίσω το δρόμο και ας λιώσω. Αυτή είναι η πρότασή μου σήμερα για τις εκλογές μας, για την υποψηφιότητά μου, για τα πάντα. Πρέπει να κρατήσουμε πατρίδα, θρησκεία, οικογένεια. μας αφήνουν να το λέμε. Αυτό είναι η μεγάλη συνέλευση, το μεγάλο συμπέρασμα για κάθε δράση, κάθε Έλληνα πολίτη.Και θέλετε να σας πω για τη δόξα της Νέας Δημοκρατίας; Για τη δόξα της Νέας Δημοκρατίας έχω έξι σημεία των ιδεολογικών αρχών του 1974 επί Κωνσταντίνου Καραμανλή.Σήμερα τα ξαναγράφω, τα ξαναϋπογράφω.
Ορκίζομαι πάνω σε αυτά και θα σας τα θυμίσω. Πίστη στην ιδέα του Έθνους. Δεν είμαστε έτσι και έτσι. Θέλω αυτό το πλεονέκτημα του κυττάρου, της ψυχής. Το θέλω σαν στοιχείο της ταυτότητάς μας και της κομματικής ταυτότητας. Δεν θέλω ένα πανανθρώπινο ιδεώδες αφηρημένο, με τον κομπιούτερα και κάπως αόριστο. Και κάπου να συναντώμεθα ως έμβια όντα. Δεν είναι έτσι. Ο Έλληνας είναι Έλληνας και θέλω να μείνει Έλληνας με δράσεις. Όχι μόνο στη χώρα, αλλά στην πολυσήμαντη οντότητα λαός, χώρα, εξουσία. Αυτός είναι ο ορισμός του κράτους στο πρώτο έτος του Συνταγματικού Δικαίου.
Να είμαστε πολύ εξηγημένοι σε αυτή την ανάμνηση ή την αναπόληση. Πίστη στην κοινοβουλευτική δημοκρατία. Έρχονται διάφοροι τυχοδιώκτες από τηλεοράσεως και λένε «πάμε για τη δημοκρατία του διαδικτύου. Πάμε για τη δημοκρατία με τον κομπιούτερα». Κοινοβουλευτική δημοκρατία είναι και αλίμονο, όπως σας είπα στην αρχή, όταν θα έρθει μια στιγμή και θα βγαίνουν από το κομπιούτερ τα σχέδια για την τύχη τη δική μας. Δεν θα μας ρωτάει κανένας και δεν θα έχουμε καν αντιπροσώπους.
Και δήθεν θα είμαστε αυτοδύναμα όντα μπροστά σε έναν κομπιούτερα. Θα είμαστε χυλός και μάζα μπροστά σε μια μικρή οθόνη. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο. Πίστη λοιπόν στην κοινοβουλευτική δημοκρατία.
Πίστη στην ελεύθερη δημοκρατική οικονομία με ορθολογικό παρεμβατισμό. Καμμιά φορά, τους το έχω πει και στη Βουλή όταν ψάχνουμε για τις τιμές, πρέπει πριν να κοιτάξουμε για τις τιμές και με τους συλλόγους καταναλωτών, την ανεξάρτητη Αρχή. Ας θυμηθούμε ότι κάποτε υπήρχε η Αγορανομία. Σας το λέω εγώ που ήμουνα μπακάλης. Και είχαμε όρκο στο σπίτι μας, ότι είναι αμαρτία να μην είναι ο ζυγός στο κέντρο. Έτσι λέγαμε εμείς οι παλιοί μπακάληδες. Και όταν έρχονταν ακόμη και στο δικό μας μαγαζί η αγορανομία τρέμαμε. Μη σε βρει κάπου σκάρτο, μη σε βρει λάθος στο οικονομικό, στο τιμολόγιο. Τώρα κατηργήθη η Αγορανομία.
Καταλαβαίνετε για τι μιλάμε; Και ύστερα θα έρθει κάποιος σύλλογος να μας θεραπεύσει ή να συνεννοηθούμε για τις τιμές της αισχροκέρδιας.
Τι είναι αυτά; Δεν μιλάω για επανασύσταση της Αγορανομίας, αλλά λέω ότι δεν μπορεί να μην είναι ελεγχόμενες οι τιμές.
; Δεν μιλάω για επανασύσταση της Αγορανομίας, αλλά λέω ότι δεν μπορεί να μην είναι ελεγχόμενες οι τιμές. Δεν μπορεί να μην υπάρχει ένα εποπτεύον μάτι και να αφήνεις τον πολίτη να ψάχνει και να κάνει έρευνα της αγοράς για να βρει πού είναι το φτηνότερο αλάτι και η ζάχαρη. Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα. Θέλω ελεύθερη οικονομία της αγοράς με έλλογο ορθολογικό καταλογισμό. Θέλω πίστη στις πολιτιστικές δυνατότητες της χώρας και το είπα δύο και τρεις φορές. Πρέπει να αναγνωρισθεί η ανάγκη ότι η Ευρώπη είναι το μέγα καταφύγιο. Δεν την αντέχουμε τη μοναξιά και να λείπουν τα πειράματα. Θέλουμε να είμαστε μέσα στην Ευρώπη. Θέλω να είμαι και μέσα στο ευρώ. Δεν πάμε για το πείραμα της δραχμής. Δεν είμαστε το πείραμα. Είμαστε η επαλήθευση της ιστορικής πραγματικότητας. Δεν είμαστε το πείραμα, ούτε πειραματόζωα. Είμαστε Έλληνες και με πλήρη σοβαρότητα και υπευθυνότητα προχωρούμε.
Και τέλος ειρηνική συμβίωση των λαών. Αυτές είναι οι ιδεολογικές αρχές της Νέας Δημοκρατίας. Δεν αλλάζω ούτε συλλαβή. Κάνω τις αναφορές και τις προσαρμογές στη σημερινή πραγματικότητα αλλά ο βολβός είναι αυτός. Και είμαστε υπερήφανοι και για τον ιδρυτή μας τον Κωνσταντίνο Καραμανλή και για τις ιδεολογικές αρχές της Νέας Δημοκρατίας. Η αναδρομή μας λέει και πώς άνοιξαν οι ασκοί του Αιόλου για να σκορπίσουν τα δαιμόνια και τα τελώνια και να γίνει η τεμπελιά το μεγάλο ιδεώδες. Για να παίζουμε «Θανάση» στα καφενεία του χωριού, για να έχουμε μια κατσίκα και να γράφουμε δέκα κατσίκες, για να πάρουμε επιδότηση. Για να μην έχουμε ούτε ένα στρέμμα καλαμπόκι και να γράφουμε εκατό στρέμματα κ.ο.κ.. Στον κύκλο της ευδαίμονος αυταπάτης της δεκαετίας του ’80 κυρίως.
Για την τιμωρία του Τσοχατζόπουλου. Έχετε ένα χαρτάκι στα χέρια σας για την αλήθεια και για την τιμωρία. Όλοι στρεψοδικούσαν. Σας θυμίζω – διαβάστε το σημείωμα – ότι ήταν ένθερμοι συνήγοροί του, θερμότατοι υποστηρικτές τότε ο κ. Βενιζέλος, σημερινός αρχηγός του ΠΑΣΟΚ και ο κ. Λοβέρδος. Και με κορόιδευαν.
Πρώτον, εδώ η κάθαρση πρέπει να είναι ολοκληρωτική. Δεύτερον μου μιλούν μερικές φορές και για τη Συνταγματική αναθεώρηση. Έχω γράψει, έχω μιλήσει, έχω βροντοφωνάξει και στην Ολομέλεια της Βουλής. Κατάργηση του άρθρου 86 του Συντάγματος περί ευθύνης υπουργών. Κατάργηση της ασυλίας των βουλευτών. Και σταθερή θητεία της Βουλής ό,τι και να γίνει. Όχι στα δύο χρόνια ή όταν έχουμε απόντα τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, εκλιπόντα δηλαδή. Γιατί με αυτή τη συνταγματική ρύθμιση έχεις ένα πλαίσιο σταθερότητας. Ένα σασί για το όχημα του πολιτικού βίου της Ελλάδας. Όλα είναι κατά κάποιον τρόπο στο χέρι της Νέας Δημοκρατίας. Και φυσικά θα το προσπαθήσουμε και φυσικά θα το πετύχουμε για αυτό ο Αντώνης Σαμαράς μιλάει για δυνατή εντολή.
Ναι και η αυτοδυναμία είναι εντός των εφικτών ορίων και των επιδιωκόμενων. Ναι, γιατί πρέπει να σας πω – και είστε όλοι ευφυείς – το ομολογούν και οι ίδιοι οι δημοσκόποι ότι δεν υπάρχουν δημοσκοπήσεις σήμερα. Υπάρχουν άθλια δόγματα για να πέσουνε στα κεφάλια των πολιτών, για να το πάνε εκεί που θέλουν, στην ακυβερνησία, στον κατακερματισμό.
Γιατί δεν υπάρχουν δημοσκοπήσεις και το ομολογούν. Και για να είμαστε δίκαιοι, το έχω ακούσει τρεις τέσσερις φορές. Όταν στους δέκα μόνον δύο δέχονται να απαντήσουν, κατά τη γνώμη μου δεν υπάρχει δημοσκόπηση. Δημοσκόπηση υπάρχει όταν απαντούν πέντε στους δέκα για να έχεις μια πρώτη ύλη γνωμών και απόψεων. Όταν λοιπόν μόνο το 20% δέχονται να απαντήσουν και το άλλο 80% δεν δέχεται να μετάσχει στη δημοσκόπηση δεν έχεις δημοσκόπηση.
Εγώ λοιπόν πιστεύω και στην αυτοδυναμία. Και πιστεύω στην αυτοδυναμία με την εξής πρόσθετη ρήτρα. Δεν θα είναι μια αυτοδυναμία της αυταρχίας, της αλαζονείας, γιατί δεν περνάνε αυτά. Θα είναι μια αυτοδυναμία για αποφασιστικό λειτουργικό εργαλείο για την κυβερνητική αποτελεσματικότητα. Ο διάλογος θα φέρει αποτέλεσμα. Έχεις αυτοδύναμη κυβέρνηση, συλλέγεις ιδέες, επιδιώκεις συναινέσεις. Όχι διαφορετικές γνώμες που μπορούν να οδηγήσουν στην ακυβερνησία. Έχουμε μια αποστολή σε αυτές τις εκλογές που πρέπει να φέρουμε σε πέρας.
Η αποστολή αυτή είναι όχι στην ακυβερνησία. Και μια μεγαλύτερη αποστολή είναι όχι στο διχασμό. Ενότητα και δημοκρατική αλληλεγγύη.
Μίλησα για την εκκλησία, την οποία όλοι πετροβολούν. Και θέλω να εκφράσω σε αυτή τη συνέλευση την ευγνωμοσύνη μου γιατί οργανώνει της έκτακτης ανάγκης τα συσσίτια. Δεν είναι λύση όμως από την κοινωνία να στείλουμε τους πολίτες στα συσσίτια. Είναι να τους τραβήξουμε από τα συσσίτια και να τους βάλουμε στο δρόμο των νοικοκυριών τους ξανά. Η εκκλησία οργανώνει καθημερινά 250.000 συσσίτια. Εκφράζω την ευγνωμοσύνη μου ταπεινά.
Κλείνω με τον στίχο του Παλαμά:
«… και μην έχοντας πιο κάτου άλλο σκαλί να κατρακυλήσεις πιο βαθιά στου Κακού τη σκάλα, για τ’ ανέβασμα ξανά που σε καλεί θα αιστανθείς να σου φυτρώνουν, ω χαρά! Τα φτερά, τα φτερά τα πρωτινά σου τα μεγάλα!...»
Ζήτω ο Χολαργός – Παπάγος. Ζήτω η Β’ περιφέρεια Αθηνών. Ζήτω ο Αντώνης Σαμαράς ο αυριανός πρωθυπουργός της Ελλάδος. Έχετε πίστη. Σας ευχαριστώ θερμά.
Καταληκτική ομιλία Βύρωνα Γ. Πολύδωρα στο Πολυκεντρο του Δήμου Ηρακλείου στις 4 Μαΐου 2012
Αυτή είναι η συνάντηση των πολεμιστών, των επιτελών, των προμάχων της Νέας Δημοκρατίας, πριν από την μάχη της Κυριακής. Είναι μεγάλη η συγκίνηση μου, που σας βλέπω. Σας είδα όλους έναν - έναν. Σας ασπάζομαι έναν - έναν. Και σας λέω ότι είναι βαθιά η συγκίνησή μου. Βλέπω σε αναδρομή την ζωή μου όλη απόψε με εσάς. Τους είδα, Δήμαρχε, όλους. Τους είδα, Σταύρο, όλους. Πολλούς είχα καιρό να τους δω. Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόση δύναμη παίρνω από αυτή την παρουσία, την αγωνιστική, την ευγενική, την δική σας.
Δεν μπορώ να προχωρήσω στον λόγο μου εάν δεν σας πω μια μικρή ιστοριούλα. Βλέπω την ζωή μου σε αναδρομή. Και την βλέπω στη Νέα Δημοκρατία. Και την βλέπω σε μία συνέπεια. Συνέπεια αρχών, ιδεών. Ένα είδος ελιξιρίου αυτοπεποίθησης.
Το 1976, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, με βάζει μαζί με τον Αντώνη Σαμαρά και τον Αναστάση Παπαληγούρα και δυο – τρεις άλλους, στην εκτελεστική επιτροπή της νεολαίας. Κοιτάω ένα παιδάκι. Με πλησιάζει. Μου λέει λόγια δυσαναλόγως ώριμα προς την ηλικία του. Θυμάμαι και το περιεχόμενό τους. «Βεβαίως, είναι καλός ο δρόμος της Νέας Δημοκρατίας που χαράζει ο αρχηγός μας», λέει το παιδάκι. «Και βεβαίως απαιτείται οργάνωση, αλλά χρειαζόμαστε να πάμε στις συνοικίες». Και κάτι άλλα σχεδόν επιτελικά. Ήταν δεν ήταν 18 χρονών. Και το όνομα αυτού Νίκος Μητρόπουλος. Ήρθε εδώ και σύνταξε τη νεολαία του Ηρακλείου. Έγινε η πρώτη νεολαία σε όλο το λεκανοπέδιο Αθηνών. Αν είχε ανταγωνισμό, θα είχε με τη νεολαία της Αχαρνών. Και η νεολαία εκείνη, κατά κάποιο τρόπο, είχε ιδεώδεις σχέσεις με τους μεγάλους. Έτσι βγήκε η αγάπη μου και η σχέση συμμαχητού και παραστάτη με τον Νίκο Μητρόπουλο, που είναι εδώ απόψε. Εγώ δεν μπορώ να κάνω πολιτική απρόσωπη και χωρίς συναίσθημα. Με εσάς όλους.
Σας φέρνω το μήνυμα και το πνεύμα νίκης, για την Κυριακή 6 Μαΐου. Σας φέρνω τον χαιρετισμό του Αντώνη Σαμαρά. Τώρα είναι στην Αλεξανδρούπολη. Τελειώνουμε έναν κύκλο τεράστιο, επαφών και ομιλιών, σε όλη την Ελλάδα. Κι εγώ όργωσα όλη την Β’ Αθηνών φέτος. Για να έρθω να σας φέρνω το μήνυμα της νίκης. Έχουν τρελαθεί να ενσπείρουν την ηττοπάθεια. Ότι δηλαδή εξατμίζεται η Νέα Δημοκρατία. Ελάτε να δείτε εδώ, στο Ηράκλειο, την «εξατμισμένη» Νέα Δημοκρατία, αλλά από φλόγα και ενθουσιασμό. Από βεβαιότητα για το δίκιο. Από αποφασιστικότητα για την Ελλάδα. Και από πολύ σύνεση. Δηλαδή καρτερία, υπομονή, σύνεση, λογική, αισιοδοξία. Αυτή είναι η σύνθεση των συναισθημάτων μου και των σκέψεων για εσάς απόψε. Για εμάς όλους.
Πρέπει να σας πω, ότι με τους Φράγκους τα έχουμε. Και είπε προηγουμένως στον χαιρετισμό του ο Πρόεδρος της Τ.Ο. ό,τι πράγματι εγώ τους είπα:
«Πού είναι, αν θέλετε να μετρήσουμε δάνεια και αντιδάνεια, εκείνο το ταμείο, να έρθω να σας ζητήσω να μου ξοφλήσετε ό,τι μου οφείλετε για την πνευματική κληρονομία που σας δώσαμε; Να σας πω, δώστε μου πίσω τις λέξεις μου. Να δω τι θα σας μείνει από πολιτισμό».
Εδώ είναι η μία δίδυμη, η Κωνσταντίνα. Έκανε μια μελέτη. Είναι σοβαρή διανοούμενη, έκανε μια μελέτη για τον Λόρδο Βύρωνα και με δίδαξε - γιατί εγώ διδάσκομαι από κάθε άνθρωπο από κάθε μωρό. Ακούστε έναν στίχο του Λόρδου Βύρωνα, αφιερωμένο στους Έλληνες, πριν έρθει εδώ οριστικά το ’23. Από το 1800 είναι, όταν είχε έρθει εδώ και είχε ερωτευτεί την κόρη των Αθηνών, την Τερέζα Μακρή και κοίταζε τις τάξεις των Ελλήνων και τα πνεύματα για απελευθέρωση. Και γράφει στον Δον Ζουάν έναν στίχο - τον βρήκε η Κωνσταντίνα μου και μου τον δίδαξε και σας τον λέω απόψε: «Εις των Φράγκων υποσχέσεις μη στηρίζετε ελπίδας. Έμπορος ο βασιλεύς των αγοράζει και πωλεί. Εις των τέκνων σας τας λόγχας και ασπίδας και κοπίδας, εις αυτά, αυτά και μόνον η ελπίς ας στηριχθεί».
Αυτή είναι η εισήγηση του Λόρδου Μπάιρον για το σήμερα.
Θέλω να σας συγχαρώ, γιατί είσαστε όρθιοι. Είσαστε συνεπείς Νεοδημοκράτες. Είσαστε αποφασισμένοι για τον αγώνα. Δεν ακούτε όλους τους τρομολάγνους, που ασκούν τρομοκρατία για το τι κακό θα μας βρει μετά βεβαιότητος σήμερα. Για το τι συμφορά θα μας βρει μετά βεβαιότητος αύριο. Όχι. Είμαστε συντεταγμένοι στη Νέα Δημοκρατία, ψηφίζουμε Νέα Δημοκρατία. Για τις ιδέες μας, για το παρελθόν μας και για την κυβερνητική πρόταση. Δεν δίνουμε σημασία στους συκοφάντες. Δεν δίνουμε σημασία σε εκείνους που προσπαθούν να μας τρομοκρατήσουν, επενδύοντας στον πόνο και στην δυστυχία του κάθε πολίτη. Για αυτό λέω το μεγάλο ευχαριστώ για την αντοχή σας. Για αυτό λέω τα συγχαρητήρια μου για την καρτερία σας. Γιατί ξέρω ότι μας βρήκε κακό. Όμως δια της καρτερίας και της υπομονής και δια της συσπείρωσης στη Νέα Δημοκρατία, θα βγούμε πέρα από το ποτάμι.
Ψηφίζω Νέα Δημοκρατία, γιατί από τις 7 Μαΐου πρέπει να μπούμε σε μια δημιουργική εκτελεστική κυβερνητική διαδικασία. Η πολυφωνία, έτσι όπως την κάνανε, δεν είναι δημοκρατική πολυφωνία. Είναι χάβρα Ιουδαίων. Είναι το κυριότερο, μια διαδικασία όπου περνάει ο εκβιασμός της μειοψηφίας, σε βάρος της πλειοψηφίας. Τα σκεφτήκατε αυτά; Το 3% ή το 5%, με όσους βουλευτές έχει, θα επηρεάζει το σύνολο των μεγάλων. Αυτό δεν είναι δημοκρατία. Είναι διαστρέβλωση. . Και θέλουν να μου πουν ότι θα τα βρούμε τη Δευτέρα, σε μεγάλες δημοκρατικές διαδικασίες, που θέλει να οργανώσει ο κ. Βενιζέλος. Σας παρακαλώ. Γιατί μου τα κανονίζετε από σήμερα; Να κατέβει μαζί με τον κ. Βενιζέλο ο κ. Κουβέλης. Ή γιατί δεν τα βρίσκει ο ΣΥΡΙΖΑ με το ΚΚΕ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ούτω καθεξής; Είναι αυτό λογική; Ότι ξέρεις, θα πάρουμε εμείς, γιατί κάθε παντιέρα έχει και ειδική πελατεία. Και ύστερα η ειδική πελατεία, ανάλογα με το τι θα τύχει, θα αρχίσει να εκβιάζει. Δεν είναι αυτό δημοκρατία. Ο πολυκατακερματισμός των πολιτικών δυνάμεων. Σας το λέω εγώ. Ρωτήστε και τον ιστορικό σας νου, ένας - ένας.
Μήπως λέει παραδοξολογίες ο Βύρων; Ο πολυκατακερματισμός και η δήθεν πολυφωνία, δηλαδή τα πολλά κόμματα στη Βουλή, δεν είναι δημοκρατική διαδικασία. Σας είπα τι είναι.
Αλλά πρώτον η ακυβερνησία δεν γιατρεύει την κρίση. Την επιδεινώνει. Την βαθαίνει. Και θα είναι εις βάρος μας. Των νοικοκυριών μας. Η ακυβερνησία βαθαίνει την κρίση και δεν ξέρω για πόσο. Χάνουμε χρόνο πολύτιμο. Δεύτερον. Η ακυβερνησία διασπά την κοινωνική ειρήνη και συνοχή. Δηλαδή τι θα κάνουμε τώρα. Με την ακυβερνησία θα κανονίσουμε εμφυλιακές διαδικασίες αλληλοσπαραγμού; Κάποιοι το εννοούν. Εγώ το αποκρούω. Δεν θέλω διχασμό. Θέλω ειρήνη. Θέλω ομόνοια. Θέλω συνεννόηση. Θέλω να ενώσουμε τις δυνάμεις, ό,τι κι αν πιστεύει ο καθένας. Αλλά όχι να κάνουμε χυδαία εκμετάλλευση του πολυκατακερματισμού των πολιτικών δυνάμεων. Τρίτον, η ακυβερνησία δίνει δικαίωμα και πειρασμό στον εχθρό να χτυπήσει. Την Ελλάδα. Ήδη άρχισαν τα σχέδια για την ΑΟΖ του Καστελορίζου, προκλητικά όσο δεν γίνεται.
Και εγώ ξέρω ότι από τον καιρό που ήταν άρρωστος ο Παπάγος, από το 1955, χτύπησαν στην Κωνσταντινούπολη με τα Σεπτεμβριανά. Το ’74 πάλι τα ίδια με την εισβολή του Αττίλα. Και το ’96 στα Ίμια, με την ακυβερνησία Παπανδρέου και Σημίτη χτύπησαν.
Έχω την υποχρέωση να πω σε όλους τους πολίτες, σε όλο τον λαό, σε όλα τα κόμματα. Έχετε τον νου σας. Και δεν είσαστε μόνοι. Και δεν είσαστε και σε δύναμη με τον πολυκατακερματισμό και με το να μην βγάλετε κυβέρνηση. Σε μεγάλη αδυναμία είναι ο τόπος. Και αυτή η αδυναμία είναι πειρασμός για τον εχθρό. Για εκείνον που επιβουλεύεται και δεν το κρύβει. Θέλω να πω ακόμη, ότι έτσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα, η Νέα Δημοκρατία, είναι η μόνη δύναμη συντεταγμένη. Με οπαδούς - και όπως λένε και οι δημοσκοπήσεις - σοβαρά πρώτο κόμμα, με μεγάλη διαφορά από το δεύτερο. Και γιατί όχι αυτοδυναμία; Ναι, για την αυτοδυναμία. Και να μην γκρινιάξει κανένας.Γιατί έχουμε κάτι παράξενους αμπελοφιλοσόφους που λένε όχι αυτοδυναμία.
Γιατί; Δεν την θεωρώ σαν εργαλείο αλαζονείας ή έπαρσης ή ματαιοδοξίας, όπως μας κατηγορούν. Την αυτοδυναμία την θεωρώ σαν εργαλείο κυβερνητικής αποτελεσματικότητας. Αυτή δεν αποκλείει την συνεννόηση, τις ευρύτερες συναινέσεις, τις διαβουλεύσεις. Αλλά δεν θα βυζαντινολογούμε.
Πρέπει να πάρουμε αποφάσεις για τον τόπο, για την Ελλάδα, για το μέλλον των παιδιών μας. Τάχιστα. Το Ζάππειο ΙΙΙ είναι ένα πρόγραμμα κοστολογημένο, μελετημένο, μια πρόταση ουσίας. Για το πώς βγαίνουμε πέρα από την κρίση. Γιατί πρέπει να αρχίσει η ανάπτυξη, η παραγωγικότητα, η δράση, αμέσως μετά τις εκλογές.
Λέει λοιπόν ότι ζητούμε την εντολή και ερχόμαστε για δεκατρείς πράξεις. Θα σας πω τις τρεις μέσα από αυτό το πρόγραμμα, το οικονομικό. Ερχόμαστε για να βάλουμε φραγή οριστική στο πετσόκομμα των χαμηλών συντάξεων και των χαμηλών μισθών.
Δεν πάει άλλο. Τέρμα. Προς φίλους και εχθρούς. Προς μνημονιακούς και αντιμνημονιακούς. Προς τρόικες και ευρωπαίους. Δεν γίνεται να θίξουμε ούτε κατά ένα ευρώ την χαμηλή σύνταξη και το χαμηλό ημερομίσθιο. Δεν είναι απόφαση. Όποιες διαφορές προκύπτουν λέμε: Το ισοδύναμο θα αφαιρεθεί από τις κρατικές σπατάλες. Μα υπάρχουν; Ναι, υπάρχουν. Και τα δυόμισι χρόνια οι κρατικές σπατάλες έχουν αυξηθεί. Να σας πω το παράδειγμα; Γινόταν λόγος για τα 320 εκατομμύρια τον Νοέμβριο, τότε που ήρθε η δεύτερη δανειακή σύμβαση και γινόταν λόγος και διάλογος και συγκρούσεις για το πώς θα εξοικονομηθούν. Και την ίδια χρονιά, δίπλα, σε παράπλευρο ταμείο είχαμε φύρα, δαπάνη, σπατάλη από την «ΤΡΑΙΝΟΣΕ», 600 εκατομμύρια τον χρόνο. Δηλαδή σχεδόν 2 εκατομμύρια την ημέρα. Είναι υποχρέωσή μας να δούμε όλο αυτό το όργιο των δαπανών.
Έτσι λοιπόν, ερχόμαστε και προτείνουμε και δουλεύουμε, για να κατοχυρώσουμε έστω τις χαμηλότατες συντάξεις. Αδιατάραχτες, να μην τις αγγίξει κανένας.
Ούτε τους μισθούς και τα πολυτεκνικά επιδόματα. Και είναι δέσμευση του Σαμαρά. Δεύτερον, ερχόμαστε για τη φορολογική επανάσταση. Να μην μας γονατίσει ο φόρος, που τρελά έβαζαν. Έλεγε την μια ώρα ο Βενιζέλος «δε νοείται φορολογία των ακινήτων και μάλιστα να πέσει το χαράτσι στη ΔΕΗ» και ο ίδιος άνθρωπος μετά από δύο μήνες έβαλε το χαράτσι της ΔΕΗ. Εμείς μιλάμε για φορολογία. Στο φόρο εισοδήματος επιχειρήσεων 15%, για να αποτελεί και κίνητρο για να έρθουν επενδύσεις. Φορολογία εισοδήματος ατομικών προσώπων μέχρι 30% και φορολογία ενιαία απλή και χωρίς να είναι το ένα χαράτσι πάνω στο άλλο για τα ακίνητα. Για να κινηθεί η μηχανή των ακινήτων. Τα έχουμε λογαριάσει. Βγαίνουνε μάλιστα, όταν είναι σε λογικό μέτρο. Ο φόρος τότε έχει καλύτερες πιθανότητες να εισπραχτεί. Αν είναι στο 23% και στο 25% το ΦΠΑ δεν εισπράττεται. Δηλαδή αύξησαν τον φορολογικό συντελεστή. Εκείνη την ώρα εξάτμισες και τις πιθανότητες της είσπραξης.
Δύο παρατηρήσεις εδώ, για την ανάπτυξη στα οικονομικά. Πρώτον, μας απασχολεί σοβαρά το κεφάλαιο των δανείων.
Δηλαδή, είναι ρητή η δέσμευση και σχεδόν συμφωνημένη με την τρόικα - το είπε και χθες ο Αντώνης Σαμαράς - ότι η δόση των δανείων δεν θα ξεπερνά το 30% των αποδοχών του δανειολήπτη. Δηλαδή αν είναι πάνω από 30 % θα γίνει μια επιμήκυνση και μια ρύθμιση μέχρι το 30% του μισθού. Στην ίδια λογική, μας απασχολεί και η κατάσταση των ιδιωτών ομολογιούχων. Δεν έχουμε αυτή τη στιγμή αναπτύξει πλήρως τα μέτρα, αλλά και χθες το είπε ο Σαμαράς, το επαναλαμβάνω κι εγώ σήμερα: Δεν αφήνουμε έτσι τους ιδιώτες ομολογιούχους, οι οποίοι βρέθηκαν να παίρνουν ομόλογα του δημοσίου είτε για αποζημίωση απολύσεως είτε και μόνοι τους για να βάλουν τις οικονομίες τους σαν είδος επένδυσης. Είναι παράλογο, είναι τρελό, άδικο και άνισο να τους πετάς και να μην τους περιλαμβάνεις σε ένα σύστημα αποδόσεως. Να μένει μόνο το κούρεμα στον σταυρό χωρίς αποζημίωση. Αυτό των ιδιωτικών ομολογιούχων αφορά και τα ταμεία και τα πανεπιστήμια.
Όσον αφορά τον τομέα της δημοσίας τάξεως. Είμαι υπερήφανος να σας πω, ότι περιελήφθη όλο το σκεπτικό το δικό μου, όταν ήμουν Υπουργός Δημοσίας Τάξεως, στο πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας. Δηλαδή, πάλεψα για τους κουκουλοφόρους. Ο κ. Κουβέλης, που μου κάνει τον ευγενή τώρα, μαζί με τον Αλαβάνο και τον Τσίπρα τότε, προεκαλούντο από εμένα. «Καταδικάστε τους κουκουλοφόρους». Την επίθεση με μολότοφ στο Α.Τ. Παπάγου. Ηρνήθησαν.Ακόμη περιμένω να τους καταδικάσουν. Και όπως αντιλαμβάνεστε, είναι ζήτημα ασφάλειας και δημοκρατίας. Αλλιώς η κοινωνία μας θα είναι στο έλεος των συμμοριών, οι οποίες θα επικαλούνται είτε ιδεολογήματα είτε και πρόκληση απλώς, για το δικό τους σχεδίασμα. Η ασφάλεια του πολίτη είναι στις προτεραιότητές μας. Τα πανεπιστήμια με το άσυλο δε νοούνται να είναι εκτροφεία ή μάλλον μηχανουργεία για την Παρασκευή βομβών και μολότοφ. Θέλουμε να είμαστε με τον νόμο και την τάξη. Αυτός είναι ο κόσμος ο ιδεολογικός και η απαίτηση αυτού του κόσμου της Νέας Δημοκρατίας και ευρύτατα όλων των Ελλήνων. Όλων των νοικοκυραίων.
Δεν μπορεί η γριούλα να είναι ανασφαλής στο σπίτι της ή και μια οικογένεια ολόκληρη. Να περιμένουν το πότε θα εισβάλουν οι λαθρομετανάστες ή οι ληστές της βίας ή οι ήρωες της βίας. Όρθια η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, με τη σύμφωνη εντολή και γνώμη και υποστήριξη της ευρύτατης κοινωνίας, θα δράσει προς αυτή την κατεύθυνση.
Το πρόγραμμά μας είναι άρτιο, δημοκρατικό και αποκρούει όλες εκείνες τις προτάσεις, τις τραγελαφικές. Τράγος και έλαφος μαζί. Αυτές που προτείνουν τα μικρά κόμματα και μάλιστα τα νεοπαγή κόμματα. Δηλαδή, τι είδους νέα κόμματα είναι αυτά όταν άλλα ήταν μέσα στη Νέα Δημοκρατία, άλλα στο ΠΑΣΟΚ και άλλα στο ΣΥΡΙΖΑ; Τι είναι αυτό; Ποιανού τη νοημοσύνη βιάζουν και προκαλούν.
Έρχομαι να σας συγχαρώ γιατί κρατάτε τις θέσεις σας και είμαστε εδώ ένα συμπαγές και συντεταγμένο και συγκροτημένο κόμμα. Η Νέα Δημοκρατία, με την πεποίθηση και την αυτοπεποίθηση ότι θα περάσουμε πέρα από το ποτάμι.Όταν μιλάμε για τη συνταγματική μεταρρύθμιση, θέλω να ξέρετε ότι εγώ έχω τις πιο ριζοσπαστικές θέσεις.
Ελπίζω να περάσει ολοκληρωτικά μέσα στο κόμμα μας η συνταγματική μεταρρύθμιση. Δεν θέλω ένα φλύαρο Σύνταγμα. Θέλω απλές διατυπώσεις, κρίσιμες χαράξεις πολιτικής και σας λέω παραδείγματος χάρη: Δεν θέλω καμία ευνοϊκή μεταχείριση στη λεγόμενη ευθύνη των υπουργών. Στον κοινό φυσικό δικαστή όλοι οι υπουργοί, χωρίς καμία ειδική μεταχείριση. Κατάργηση του άρθρου 86. Δεν θέλω καμία ασυλία των βουλευτών. Στο σύνολο. Έχω και μια πρόταση, η οποία ενσωματώνεται και υιοθετείται σιγά - σιγά από το κόμμα μας. Και ελπίζω και από την πλειοψηφία της Βουλής. Ότι η Βουλή, δεν θα διαλύεται για κανέναν λόγο προ της παρελεύσεως της τετραετίας. Ούτε πρόσχημα εθνικού θέματος ούτε μη εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας. Αυτές είναι οι δυο περιπτώσεις που διαλύεται προώρως. Η Βουλή είναι υποχρεωμένη να εκτελεί τα καθήκοντά της, κυρίως όταν έχει ένα κρίσιμο εθνικό θέμα. Δεν χρειάζεται στο κρίσιμο εθνικό θέμα να καταφεύγουμε σε διάλυση της Βουλής και εκλογές. Δηλαδή μέσα στην τούρλα του Σαββάτου να έχεις και εκλογές.
Και το δεύτερο. Πρόεδρο της Δημοκρατίας θα εκλέγει οπωσδήποτε η Βουλή. Δηλαδή θα γίνονται οι διαβουλεύσεις, οι συνεννοήσεις, θα βρίσκεται το κατάλληλο πρόσωπο που θα εξυπηρετεί το κοινό πνεύμα της δημοκρατίας, της εθνικής υπόστασης και των εθνικών συμφερόντων και θα συμπίπτουν χωρίς να διαλύεται η Βουλή.. Γιατί πολλές φορές, προσχηματικά και με την περίπτωση της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας, είναι μια απειλή ότι δεν θα ψηφίσω, δεν θα εκλεγεί και θα διαλυθεί η Βουλή. Να μια πολιτική αστάθεια. Την ζήσαμε τον Σεπτέμβριο, όταν ο Καραμανλής τους καλούσε επίμονα για μέτρα και αυτοί του λέγανε ότι με την επανεκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας, θα σε ρίξω. Και θα ήταν από τον Σεπτέμβριο έως τον Φεβρουάριο σε μακρά προεκλογική περίοδο η χώρα. Αυτό ήταν που οδήγησε στις εκλογές και λένε τώρα προκλητικά δραπέτευσε ο Καραμανλής. Όχι. Στάση ευθύνης τήρησε. Τι δραπέτευσε; Σας είπε ότι δεν μπορώ να κρατήσω την χώρα εν τω μέσω της κρίσεως, έξι μήνες, σε προεκλογική περίοδο. Σας κάλεσε να συνεννοηθούμε για μέτρα.
Προκηρύσσει εκλογές και λέει στις εκλογές επάνω: Πάγωμα των μισθών, για να αποφύγει ΔΝΤ και ψαλίδισμα. Και περιορισμό των δημοσίων δαπανών. Τώρα όλοι τα αναπολούν. Όλοι τα σκέφτονται, αλλά έχουν ταμπουρωθεί στο δήθεν έλλειμμα. Αν θέλετε τις λεπτομέρειες του ελλείμματος μπορεί να σας απαντήσει πολύ καλά η κα Γεωργαντά, που μαρτυρεί για το πόσο ανήθικα, ένδολα και επικίνδυνα για τα συμφέροντα του κράτους, αυξήσανε το έλλειμμα από το 9,3% στο 15,3%.
Η λογική των γεγονότων μας φέρνει μεγάλη δικαίωση. Αλλά πονώ και κλαίω, διότι σε πολλές περιπτώσεις το δίκιο μας έμεινε ανυποστήρικτο. Και περίπου μας φορτώνουν με συμπλέγματα ενοχών. Τρελά, ανήκουστα πράγματα. Το δίκιο μας είναι. Παλέψαμε. Μέχρι και τώρα, ό,τι προτείνουν, αν είναι κάτι από τις προτάσεις τους συζητήσιμο, έχει προηγηθεί η Νέα Δημοκρατία. Είναι σκαπανέας, είτε για την αποκρατικοποίηση της Ολυμπιακής, είτε για τις κρουαζιέρες, είτε για τα λιμάνια, είτε για την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας. Ό,τι συζητείται λογικό.
Τόση ακινησία δεν έχω ξαναδεί. Έχουν ακινητοποιήσει το ΕΣΠΑ, που το είχαμε σχεδιάσει και ωριμάσει. Και το ακύρωσαν, δηλαδή το ανέστειλαν, γιατί ήταν της Νέας Δημοκρατίας. Με την πονηρά σκέψη ότι άλλα έργα θα βρούμε και θα βρούμε ρυθμίσεις για τις δικές μας - ως αδηφάγα όντα - μίζες. Αίσχος! Και τώρα λέμε, μείωσε και την εθνική συμμετοχή η Ευρώπη και λένε τώρα οι ευρωπαίοι πολύ καθαρά, γιατί δεν προχωρείτε το ΕΣΠΑ σε χίλια δύο πράγματα; Γιατί δεν προχωρείτε ένα σχέδιο «Εύρηκα»; Θα το έχετε ακούσει. Είναι ένας αξιωματούχος της Deutschebank, ο οποίος προτείνει να φτιάξουμε θέματα προς αξιοποίηση και αποκρατικοποίηση. Τόσα, όσα να είναι της τάξεως των 120 δις. Θα τα αναλάβει και Κεντρική τράπεζα της Ευρώπης. Θα τα ομολογιοποιήσει αμέσως και θα εκπέσει το χρέος στο 90% του ΑΕΠ. Πρόταση που έμεινε μετέωρη, εκκρεμής και ξεχασμένη. Και εγώ σας λέω: αν δίναμε 200 κομμάτια κοστολογούμενα στα 120 δις και εξέπιπτε το δημόσιο χρέος στο 90% και δούλευαν 200 εργοτάξια ως επενδυτικές μονάδες δυνητικές; Είτε λιμανιών, είτε γεφυριών, είτε αεροδρομίων.
Σας παρακαλώ, έχετε ξαναδεί τόση επενδυτική ακινησία και στασιμότητα για δυόμισι χρόνια πάνω στην κρίση; Και ό,τι ανακάτεψαν, παράξενο ανακάτεμα έκαναν. Είτε ήταν για την υγεία με τον Λοβέρδο που λέει «δεν πεθαίνουν κιόλας». Τον στεναχωρεί που δεν μπορεί να διορθώσει τα ταμεία, εξαιτίας της μακροβιότητας των Ελλήνων! Είτε χίλια δύο παράδοξα πράγματα. Για εμένα, πρέπει το ταχύτερο να απαλλαγούμε από αυτή την γάγγραινα, του συνδυασμού της κυβερνητικής ανικανότητας, ανεπάρκειας και της πολιτικής δολιότητας. Πρέπει να απαντήσουμε στα μικρά κόμματα, να μην παίζουν με την φωτιά. Μην είναι μικρομέγαλα. Μην είναι παράξενοι, μανιακοί προς κυβέρνηση. Ας διαβάσουν και το Σύνταγμα. Μην είναι δυνητικοί επαναστάτες. Ακούς και λέει, θα πάρω την εντολή προς διερεύνηση αλλά δεν την καταθέτω και θα καλέσω τον λαό στο Σύνταγμα. Άλλοι λένε να φτιάξουμε καινούργιο Σύνταγμα με την φωνή του λαού. Άλλοι ζούνε με την Γαλλική Επανάσταση στο κρανίο τους να τυμπανίζει. Δεν είναι έτσι. Είμαστε στην Ευρώπη. Θέλουμε σταθερότητα. Ένας ορθολογισμός.
Πρέπει να διορθώσουμε όλα τα δικά μας. Να μείνουμε αλληλέγγυοι ως κοινωνία. Ο ένας δίπλα στον άλλο. Με την ευκαιρία, θέλω να επαινέσω το πνεύμα αλληλεγγύης και πρόνοιας που επιδεικνύει η εκκλησία μας. Την εκκλησία κάποτε την σνομπάρανε. Τώρα είναι σταθμός πρώτης κοινωνικής πρόνοιας και αλληλεγγύης. Εμείς όταν κάναμε την μεγάλη επανάσταση της Παλιγεννεσίας του ’21, τα μοναστήρια και οι εκκλησιές ήταν η επιμελητεία των επαναστατών. Εκεί βρίσκαμε καταλύματα. Και σας μιλάει ένας από την Ορεινή Ολυμπία, που ήταν οι πρόγονοί του στον αγώνα μαζί με τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη. Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης μας εδίδαξε την καρτερία, την υπομονή. Του σκοτώσανε το παιδί και υποδέχτηκε τον φονέα του παιδιού του. Έτσι έμαθα στην ιστορία, που είμαι ιστοριοδίφης. Και να σας πω και για την μνήμη, το μεγάλο και ωραίο ανέκδοτο. Είναι στο μπουντρούμι του Αναπλιού μαζί με τον ανιψιό του Δημητράκη Πλαπούτα. Και του λέει ο Δημητράκης: «Καλά ρε Καπετάνιε, είμαστε εδώ μέσα τόσο άδικα». Και εκείνος του απαντά: «Καλά ρε Δημητράκη, τι ήθελες; Να είμαστε εδώ μέσα δίκαια; Ευτυχώς που είμαστε άδικα».
Έτσι, λοιπόν, αντιπαρερχόμαστε ότι είναι άδικες οι κατηγορίες που μας εξαπολύουν, ότι είναι συκοφαντικές οι κατηγορίες που κάνουν στον νεοδημοκρατικό κόσμο και στο συγκρότημα - κόμμα της Νέα Δημοκρατίας. Τη μεγάλη αυτή ευλογημένη παράταξη. Είναι τόσο άδικα.
Προχωρούμε μπροστά για το δίκιο μας, με βεβαιότητα και στερεότητα γνώμης. Για τη νίκη, την οποία θεωρούμε ως αναγκαιότητα για να βγούμε πέρα από την κρίση και να κυβερνηθούμε την Δευτέρα. Θα κλείσω με μία ακριτική παροιμία που έλεγε ο Διγενής Ακρίτας στα χρόνια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας: «Πέταξε την ψυχή σου πέρα από το ποτάμι και το άλογό σου θα την ακολουθήσει». Έτσι με πίστη και βεβαιότητα και ενεργοποίηση της ψυχής και του φρονήματος, περνάμε πέρα από το ποτάμι. Και την Κυριακή ψηφίζουμε Νέα Δημοκρατία και Αντώνη Σαμαρά. Και την Δευτέρα, τρέχουμε στον κύκλο της δημιουργίας. Για την Ελλάδα! Για το μέλλον των παιδιών μας! Ζήτω η Νέα Δημοκρατία! Ζήτω το Ηράκλειο! Ζήτω η Β’ Αθηνών! Σας ευχαριστώ!
Ομιλία του Νεου Προέδρου της Βουλής Κ. Βύρωνα Πολύδωρα στις 18 Μαΐου 2012
Νέος Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων, για τη ΙΔ΄ κοινοβουλευτική περίοδο, εξελέγη ο κ. Βύρων Πολύδωρας, βουλευτής της Β΄ περιφέρειας Αθηνών.
Από τη μυστική ψηφοφορία που διεξήχθη σήμερα επί του συνόλου των βουλευτών του Σώματος, προέκυψε ότι η υποψηφιότητα του κ. Βύρωνα Πολύδωρα έλαβε 179 ψήφους, ενώ βρέθηκαν 112 ψηφοδέλτια λευκά και 2 άκυρα.
Αμέσως μετά την εκλογή του, ο νέος Πρόεδρος εκφώνησε την ακόλουθη ομιλία:
«Κυρία και κύριοι Πρόεδροι των Κοινοβουλευτικών Ομάδων της Βουλής, κύριε Πρωθυπουργέ και κύριοι Υπουργοί, σε σας δεν θα απευθυνθώ περισσότερο διότι και η παράδοση το θέλει κι έτσι ορίζει και η κοινοβουλευτική τάξη. Θα απευθυνθώ κυρίως προς τη Βουλή και τους συναδέλφους μου Βουλευτές.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σας ευχαριστώ από καρδιάς. Ευχαριστώ θερμά όλους σας και όσους με τίμησαν με τη θετική ψήφο τους και όσους έριξαν «λευκό». Ιδιαίτερες ευχαριστίες οφείλω να εκφράσω προς το κόμμα μου, τη Νέα Δημοκρατία και τον Πρόεδρό μας, κ. Αντώνη Σαμαρά, γιατί με πρότειναν. Εννοείται ότι η ευγένεια και η ηθική τάξη μού υπαγορεύουν αυτή, την τελευταία στην προσφώνηση προς όλους, ευχαριστία για το κόμμα μου και τον κ. Σαμαρά. Γιατί θα αμβλυνθεί –και αμβλύνεται από τώρα– αυτή η κομματική μου ιδιότητα.
Γιατί έχω υποχρέωση να υπαγάγω εμαυτόν στην κοινοβουλευτική ιδιότητα και κατ’ επέκταση στην εθνική και θεσμική ιδιότητα.Είναι μεγάλη η τιμή. Στην πορεία μου έχω, με τη βοήθεια του Θεού πάντα, καταγάγει κάποια πολλά αξιώματα. Αυτό είναι το υψηλότερο.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, νιώθω το τεράστιο ηθικό και θεσμικό βάρος. Προσεύχομαι να το αντέξω.
Σας συγχαίρω όλους σας για την εκλογή σας. Είμαστε νέα Βουλή. Για την επανεκλογή των παλαιοτέρων και για την πρώτη εκλογή των νέων, των νεοείσακτων, σας παρακαλώ πολύ σκεφθείτε, αναλογιστείτε την αξία της πράξεως της εκλογής σας. Η καλή δημοκρατική σας μοίρα το θέλησε. Είστε οι αρεστοί και οι άριστοι της κοινωνίας. Είστε οι εκλεκτοί και οι εκλεγέντες. Είστε οι εκπρόσωποι του λαού, μα πάνω απ’ όλα είστε οι αντιπρόσωποι του έθνους κατά τον ορισμό του Συντάγματος, άρθρο 51 παράγραφος 2.
Παρακαλώ και για τις ημέρες που περνούμε, σκεφθείτε τα αυτά, εννοείστε τα βαθιά, τιμήστε τα συνειδητά, προασπιστείτε τα.
Αυτή την ώρα επιθυμώ να δηλώσω το σεβασμό μου προς όλους τους προκατόχους μου Προέδρους και φυσικά προς τη μνήμη των εκδημησάντων. Ιδιαίτερη αναφορά κάνω –και να μου το συγχωρήσετε, εννοείται γιατί κάνω αυτή την ιδιαίτερη αναφορά– στο πρόσωπο του Προέδρου Απόστολου Κακλαμάνη που μάχεται από αυτήν εδώ την προεδρική έδρα και από τα έδρανα αυτής της Βουλής για σχεδόν σαράντα χρόνια προασπίζοντας τις αρχές και τις ακατάλυτες αξίες του Κοινοβουλευτισμού.
Δεν μπορώ να μην αναφερθώ στην παρουσία, επάνοδο του συμβόλου της δημοκρατίας Μανώλη Γλέζου με την επανεκλογή του.
Η εκλογή με την οποία με τιμήσατε, δεν χάνει ούτε κατ’ ελάχιστον την αξία της λόγω του βραχέος βίου της θητείας μου που θα διαρκέσει κατά τον Κανονισμό όλο το κρίσιμο εκλογικό διάστημα μέχρι την έναρξη της επόμενης βουλευτικής περιόδου.
Λυπούμαι γιατί αυτή η στιγμή προσλαμβάνει μία μοναδική όσο και δυσάρεστη αρνητική ιστορικότητα. Ναι, δεν είναι ούτε αδιάφορο ούτε κατά μείζονα λόγο ευχάριστο το γεγονός να διαλύεται η νεοεκλεγείσα Βουλή γιατί δεν μπόρεσε να αναδείξει εμπιστοσύνη προς δυνητική κυβέρνηση. Είναι επικίνδυνη θεσμικά αυτή η ανικανότητα. Δεν πρέπει να επαναληφθεί ποτέ πια. Γι’ αυτό έξω από τη διάρθρωση του βουλητικού, των εθνικά υπευθύνων πολιτικών που πρέπει να λάβει χώρα οπωσδήποτε τώρα και στο άμεσο μέλλον, πρέπει στην αναθεώρηση του Συντάγματος να υπάρξουν τέτοιες πρόνοιες ώστε η Βουλή να μη διαλύεται για κανένα λόγο. Να λύεται μόνο με τη λήξη της τετραετίας. Αυτές οι πρόνοιες δεν είναι πολυτελείς εγγυήσεις πολιτικής σταθερότητας. Είναι η ίδια η θεμελίωσή της. Η πολιτική σταθερότητα με τη σειρά της είναι όρος και πρόκριμα δημοκρατίας.
Δεν μπορώ σε αυτό το σημείο να μην αναφερθώ πάλι σε αδρές αναθεωρητικές του Συντάγματος απαιτήσεις και συγκεκριμένα στην πολιτική, ηθική και δικαιϊκή ανάγκη να καταργηθεί ολοσχερώς το άρθρο 86 του Συντάγματος περί ευθύνης Υπουργών, παντελώς, καθώς επίσης και οι διατάξεις περί της δήθεν βουλευτικής ασυλίας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν είναι στις προθέσεις μου να διακηρύξω νουθεσίες προς εσάς, έστω και αν έχω νομιμοποίηση από το θεσμικό μου ρόλο. Σκεφθείτε τις προηγούμενες παραγράφους που σας διετύπωσα και αναλογιστείτε ότι είμαστε υπεύθυνοι για την υπόσταση, την αξία και την καταξίωση αυτού του Σώματος, της Εθνικής Αντιπροσωπείας, ο καθένας να συμβάλλει προς την κατεύθυνση της εμπεδώσεως της δημοκρατίας και ο καθένας να συμβάλλει προς την κατεύθυνση της εξουδετερώσεως, όσο γίνεται πιο έγκαιρα, των κινδύνων που απειλούν τη δημοκρατία μας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τώρα που θα δρομείτε στις περιφέρειές σας για την ανανέωση της λαϊκής εντολής προς εσάς και εύχομαι να δράτε και να λειτουργείτε αυτή την εποχή στην προεκλογική σας δράση κατά τρόπο ευγενή και κόσμιο, επενδύοντας πάνω στη δύναμη του επιχειρήματος και όχι στο επιχείρημα της δυνάμεως και κατά μείζονα λόγο όχι στο επιχείρημα του παραλόγου ή της βίας, να ξέρετε και να έχετε τη βεβαιότητα ότι αφήνετε εδώ πίσω στο μέγα έμβλημα και στο ναό της δημοκρατίας έναν Πρόεδρο αγρυπνούντα και αγωνιώντα για τον πόνο και την τύχη του λαού μας, για τα όσα περνά αυτές τις κρίσιμες ώρες. Έναν Πρόεδρο έχοντα βαθιά συνείδηση του παλιού και πάντα επίκαιρου αξιώματος που λέει «salus populi suprema lex esto», δηλαδή «η σωτηρία του λαού υπέρτατος νόμος ας είναι». Να εργαστούμε, να συνεργαστούμε όλοι οδηγώντας το λαό μας στο ξέφωτο της δημιουργίας, της παραγωγής και της παραγωγικότητας, της ανάπτυξης και της ευημερίας.
Έχετε έναν Πρόεδρο αφοσιωμένο στον κοινοβουλευτισμό, στην κοινοβουλευτική δημοκρατία που την υπηρέτησε και την υπηρετεί εύορκα –θέλω να πιστεύω– για 32 χρόνια, εκλεγόμενος συνεχώς με σταυρό στη Β΄ Αθηνών σε 12 εκλογές από τα έτη της νεότητός του. Έναν Πρόεδρο πραγματιστή και έμπειρο όσο γίνεται που πιστεύει και εννοεί την ευρωπαϊκή θέση της χώρας και τη συμμαχική της αξιοπιστία ως όρους εθνικής επιβίωσης. Έναν Πρόεδρο ασκημένο και τηρούντα με ευλάβεια το πνεύμα της ισοτιμίας.
Ας λεχθεί εν παρόδω, ότι δημοκρατία είναι μία σύνθεση τεσσάρων «ίση», της ισηγορίας, της ισοτιμίας, της ισονομίας και της ισοπολιτείας. Αυτές οι αρχές, γεννημένες σ’ αυτόν τον τόπο, εδώ, στην Ελλάδα, θεοποιημένες εδώ και εξηγμένες στην οικουμένη ως παγκόσμιες, πανανθρώπινες οικουμενικές αξίες, ενοικούν αέναα εδώ, στη Βουλή των Ελλήνων. Εδώ πρέπει να τηρούνται και να ιερουργούνται, προπαντός η πρώτη, αυτή της ισηγορίας. Παραφράζοντας τον ποιητή, έχετε έναν Πρόεδρο «δίκαιο και ίσο σε όλες του τες πράξεις».
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, λέω αυτά τα αυτοπεριγραφικά όχι από αυταρέσκεια ούτε για να με γνωρίσετε, γιατί ασφαλώς και με γνωρίζετε, γι’ αυτό και με υπερψηφίσατε, αλλά τα λέω ως δήλωση δεσμεύσεως ότι αυτός είμαι και αυτά είμαι ορκισμένος να τηρώ. Μένω λοιπόν εδώ και φυλάττω σαν τις αρχαίες εστιάδες να μη σβηστεί το φως της δημοκρατίας, όπως ακριβώς υπαγορεύει και προβλέπει το Σύνταγμα, το φως της δημοκρατίας να είναι και να μένει λαμπερό και να φωτίζει για τη θεσμική και λειτουργική συνέχεια και συνέπεια της Βουλής, ως συναίρεσης της βούλησης του ιερού συλλογικού υποκειμένου που λέγεται λαός. Έργο όχι μέγα, αλλά όχι ευκαταφρόνητο.
Εσείς δρομείτε καλώς για τη δημοκρατία και την πατρίδα με οδηγό την αλήθεια.Σας ευχαριστώ».
«Αυτές τις ώρες θέλω να πω στους Ευρωπαίους εταίρους μας: Πού είναι εκείνο το ταμείο να έρθω να σας ζητήσω την εξόφληση ή την επιστροφή των πνευματικών δανείων μου; Να σας πω, δώστε μου πίσω τις λέξεις μου».